Lezing met muziek: Weihnachtsoratorium met Kees Arntzen
Anders dan bijvoorbeeld Bachs Matthëus passie is zijn minstens zo geliefde ‘Weihnachtsoratorium’ niet echt uit één stuk gehouwen: eigenlijk is het een serie losse cantates. Het was ooit liturgische muziek, bedoeld voor zes kerkelijke feestdagen tussen Kerst en Driekoningen. Toch heeft Bach erg zijn best gedaan om er een lopend verhaal van te maken, en dat was nieuw voor zijn tijd.
Ook wist hij op allerlei manieren boeiend en beeldend met klanken te schilderen. Zo ligt de kribbe bij hem echt in het diepste duister en hoor je de engelenscharen in het stralendste licht. Dat bereikt hij onder andere met de keuze van de toonsoorten en instrumenten.
Het opwekkende ‘Jauchzet, frohlocket’ van het begin staat bijvoorbeeld in de triomfantelijke toonsoort van D- groot en de aan het orkest toegevoegde pauken en trompetten klinken luid en duidelijk. Dit waren instrumenten waarmee te velde de komst van een koning werd aangekondigd.
Over Kees Arntzen
Kees Arntzen studeerde gitaar, compositie en muziekwetenschappen in Amsterdam en Wenen zowel op het conservatorium als op de universiteit. Hij werkte als recensent voor dagblad Trouw en publiceert in muziekvaktijdschriften. Hij geeft regelmatig concerten, doceert klassiek gitaar en componeert orkestwerken, kamermuziek en liederen.
Naast zijn muzikale activiteiten, besteedt Kees veel tijd aan zijn ontwikkeling als schilder en graficus. Hij studeerde onder meer aan de Wackers-academie te Amsterdam, de International Art Academy in Rome en hij volgde het oriëntatiejaar aan de Rietveld – Academie te Amsterdam. Hij exposeert met regelmaat in kleine galerieën en rond Amsterdam, zoals Punt WG, K 227 en het Weefhuis.
